जशाच तशे ,बोधकथा 2024

 🟧*बोध कथा*🟨

*************************

  🚩🚩*कर्म फळ*🚩🚩

----------------------------------------

  🪴🪴*कथा*🪴🪴

🌺🌺एका गावात एक शेतकरी राहत होता, त्याचे जीवन साधे होते, पण त्याच्या आयुष्यात एक गुंतागुंत होती. त्याला दोन बायका होत्या आणि प्रत्येकीपासून एक मुलगा होता. दोन्ही मुलांचे लग्न झाले होते, आणि शेतकऱ्याला वाटले की त्याचे जीवन आता स्थिर आणि आनंदी झाले आहे. पण वेळेने त्याला एक नवीन आव्हान दिले, जेव्हा त्याच्या लहान मुलाची तब्येत अचानक बिघडू लागली.

🪷🪷मोठ्या भावाने धाकट्या भावावर उपचार व्हावेत यासाठी सर्वतोपरी प्रयत्न केले. त्याने गावातल्या डॉक्टरांचा सल्ला घेतला, पण त्याच्या धाकट्या भावाच्या तब्येतीत काहीच सुधारणा झाली नाही. हळूहळू खर्च वाढत गेला आणि धाकट्या भावाची प्रकृती आणखी बिघडली. या चिंतेने मोठ्या भावाच्या मनात हळूहळू कटुतेचे रूप धारण केले.

🌷🌷एके दिवशी मोठ्या भावाने पत्नीशी सल्लामसलत केली. ती म्हणाली, "धाकट्या भावाचा मृत्यू झाला तर त्याच्या उपचारासाठी आम्हाला आणखी पैसे खर्च करावे लागणार नाहीत." त्याचे विचार सांगणाऱ्या त्याच्या पत्नीने एक भयंकर सूचना केली, "वैद्यांचा सल्ला घेऊन त्याला विष का पाजत नाही? कोणाला संशय येणार नाही आणि त्याचा मृत्यू आजारपणामुळे झाला मान्य होईल."

🟦🟦मोठा भाऊ त्याच्या पत्नीशी सहमत झाला आणि त्याने डॉक्टरांशी वैद्याशी संपर्क साधला. तो वैद्याला म्हणाला, "तुमची जी काही फी असेल ती मी द्यायला तयार आहे. माझ्या धाकट्या भावाला एवढं विष द्या की तो मरेल." लोभ आणि क्रूरतेने भरलेल्या वैद्याने हा घृणास्पद प्रस्ताव स्वीकारला आणि धाकट्या भावाला विष पाजले. धाकट्या भावाचा काही दिवसातच मृत्यू झाला.

🟩🟩आता रस्त्यातला काटा निघून गेला आणि सर्व संपत्ती त्यांची झाली या विचाराने मोठा भाऊ आणि त्याची पत्नी अंतर्मनात आनंदित झाले. धाकट्या भावावर अंत्यसंस्कार करण्यात आले आणि वेळ निघून गेली.

🟪🟥काही महिन्यांनी शेतकऱ्याच्या मोठ्या मुलाच्या पत्नीने मुलाला जन्म दिला. कुटुंबात आनंदाची लाट आली आणि त्यांनी मोठ्या प्रेमाने मुलाला वाढवले. कालांतराने मुलगा तरुण झाला आणि त्याचे लग्नही मोठ्या थाटामाटात झाले. पण हे आनंदाचे 🌷🌷दिवस फार काळ टिकू शकले नाहीत.

🌸🌸लग्नानंतर काही काळानंतर मोठ्या मुलाची तब्येत अचानक बिघडू लागली. त्याच्या उपचारासाठी त्याच्या पालकांनी सर्वतोपरी प्रयत्न केले. अनेक वैद्यांचा सल्ला घेण्यात आला आणि जे पैसे मागितले ते द्यायला तयार झाले. त्याने आपल्या मुलाचे प्राण वाचवण्यासाठी आपली अर्धी मालमत्ता विकली, परंतु त्याची तब्येत सतत खराब होत गेली. आता तो मृत्यूच्या दारात उभा होता, त्याचे शरीर इतके अशक्त झाले होते की त्याची अवस्था पाहून मन हेलावायचे.

💐💐एके दिवशी तो मुलगा खाटेवर झोपला होता आणि त्याचे वडील त्याच्याकडे खिन्न नजरेने बघत होते. मुलगा अचानक वडिलांना म्हणाला, "भाऊ, आमची गणिते आपला हिशोब पूर्ण झाला आहे. आता फक्त कफन आणि लाकडाची व्यवस्था उरली आहे, त्यासाठी तयारी करा."

🚩🚩आपला मुलगा आजारपणामुळे बडबड करत आहे असे वडिलांना वाटले आणि म्हणाले, "बेटा, मी तुझा बाप आहे, तुझा भाऊ नाही."

🟫🟫मुलगा दु:खी स्वरात म्हणाला, "बाबा, मी तुमचा भाऊ आहे, ज्याला तुम्ही विष पाजले होते, ज्या संपत्तीसाठी तुम्ही मला मारले होते, ती संपत्ती आता माझ्या उपचारात अर्धी विकली गेली आहे. आमचा हिशोब बरोबर झाला आहे."

🟨🟨हे ऐकून वडील दु:खी झाले. तो ढसाढसा रडायला लागले आणि म्हणाले, माझ्या कुटुंबाचा नाश झाला आहे."माझं कुटुंब उद्ध्वस्त झालं आहे. मी जे काही केलं ते माझ्यासमोर आलं आहे. पण या गरीब मुलीला जिवंत जाळण्यात तुझ्या बायकोचा काय दोष?" त्याकाळी सती प्रथा चालू होती, त्यात पतीच्या मृत्यूनंतर पत्नीला पतीच्या चितेसह जाळले जात असे.

🪷🪷मुलाने वडिलांकडे उदास नजरेने पाहिले आणि म्हणाला, "बाबा, मला विष पाजणारा डॉक्टर कुठे आहे?"

🚩🚩वडिलांनी उत्तर दिले, "तुझ्या मृत्यूनंतर तीन वर्षांनी त्याचा मृत्यू झाला."

🟩🟩मुलगा कडवटपणे हसला आणि म्हणाला, "तो दुष्ट डॉक्टर आज माझी बायको म्हणून इथे आहे. माझ्या मृत्यूनंतर तिलाही जिवंत जाळले जाईल."

🚩🚩देवाचा न्याय अपरिवर्तनीय आहे असे म्हणतात. 🌸🌸त्या न्यायाची झलक या कथेत आहे. आयुष्यात केलेल्या कर्माचा हिशेब कुठे ना कुठे समोर येतोच.🚩🚩

  🙏🙏*बोध*🙏🙏

🌺🌺☝️  *कथेच्या शेवटी संदेश असा आहे की ☝️🪴तुम्ही जे पेराल तेच उगवेल☝️🪴. सत्य आणि प्रामाणिकपणाने जगणे हाच जीवनातील सर्वात मोठा धर्म आहे.*☝️🙏🙏🙏🙏🌷🌷🌷🙏🙏🙏🌺🌺🌺🚩🚩🚩🌺🙏🙏☝️म्हणूनच आपण कोणत्याही क्षेत्रात कार्यरत असू त्या ठिकाणी  कमीत कमी 80%तरी इमानदारीने  काम करावे .त्यालाच साथ द्यावी. स्वार्थासाठी  ,वैयक्तिक  लोभापायी  खोटया  बाबींचे समर्थन करणे म्हणजे परमेश्वराची भसवणूक करणे आहे.आपण  परमेश्वराला मानणारे असाल तर  त्यांचे फळ आपणाला  भोगावे लागणारच  .कारण त्याच्या दरबारात  अजिबात वशिलेबाजी, चमचेगिरी,  ढोंगीपणा चालत नाही. त्याच्या न्यायालयात वेळ आल्यावरच करेकट्ट   कार्यक्रम न सांगता पूर्ण होतो.म्हणून आपण सर्वांनी  आपल्या मनाचा योग्य कौल घेऊन च  कार्य करावे.☝️☝️☝️☝️🌷🪴🪴🌸

माणुसकीचा झरा

 माणुसकीचा झरा

[Image 68.jpg]

जिल्हा परिषद केंद्रीय प्राथमिक शाळेची सहल 26 मार्च  2023 रोजी अकलूज येथे सकाळी साडेनऊ वाजता पोहोचली. मुलांना भूका लागलेले होत्या ,म्हणून आम्ही नाष्टा करण्यासाठी एका हॉटेलवर उतरलो .त्या हॉटेलवर फक्त खिचडी आणि पुरी भाजी होती. सर्व विद्यार्थ्यांनी पुरीची मागणी केली पण गरम पुऱ्या उपलब्ध नव्हत्या त्या हॉटेल मालकाला आम्ही पुऱ्या बनवून देण्याची विनंती केली त्यांनी ती विनंती मान्य केली आणि पुऱ्या बनवायला सुरुवात केली .पण विद्यार्थ्यांना भूक लागली असल्यामुळे विद्यार्थी चुळबुळ करत होते मला अगोदर कशी पुरी मिळेल यासाठी ते रांग मोडून पुढे पुढे येत होते. ही बाब जवळच थांबलेल्या दोन व्यक्तींनी पाहिली आणि ते हॉटेल मालकाला येऊन म्हणायला लागले या विद्यार्थ्यांना लवकर पुरी द्या पण हॉटेल मालकाचा विलाज नव्हता, कसे बसे अर्ध्या पाऊण तासांमध्ये सर्व विद्यार्थी पुरी खाल्ल्या आणि काही विद्यार्थी डबल खिचडी  पण खाल्ली , नाश्ता करणार होतो पण जेवण झालं, हॉटेल मालकाला बिल विचारलं साडेबाराशे रुपये बिल झालं असं तो म्हणाला ,आम्ही बिल काढून देणार तेवढ्यात ते दोन व्यक्ती समोर आले आणि म्हणाले सर तुम्ही बिल देऊ नका आम्ही एक तास झालं इथं थांबलेलो आहोत ते फक्त तुमचे बिल देण्यासाठी.

आम्ही त्यांना विचारलं तुम्ही का बिल देता?ते आम्हाला सांगितलं मी लहान असताना सुद्धा असाच गरिबीतून वर आलेला आहे दिवसभरातून एक वेळेस सुद्धा जेवण मिळत नव्हतं ती  मला आठवण झाली.  कृपया हा नाष्टा माझ्याकडून स्वीकारा त्यांचा कष्टातलं जीवन वृत्तान ऐकून आमच्या डोळ्यात पाणी आलं ,आणि ते सर्व बिल त्या  अकलूज  मधील व्यक्तिने दिला, आम्हाला आश्चर्याचा धक्का बसला .एक दोन रुपये साठी लोक भांडण करतात आणि हा ओळख  नसलेला व्यक्ती, काही संबंध नसलेला व्यक्ती ,साडेबाराशे रुपये बिल देतो आमच्या डोळ्आणि ते सर्व बिल त्या  अकलूज  मधील व्यक्तिने दिला, आम्हाला आश्चर्याचा धक्का बसला .एक दोन रुपये साठी लोक भांडण करतात आणि हा ओळख  नसलेला व्यक्ती, काही संबंध नसलेला व्यक्ती ,साडेबाराशे रुपये बिल देतो आमच्या डोळ्यात पाणी आलं सर्व विद्यार्थी आश्चर्यचकित होऊन त्या व्यक्तीकडे पाहू लागले मी मनामध्ये विचार केला हे लोक आपल्यासाठी बाराशे तेराशे रुपये खर्च करतात तर आपण यांचा हार घालू सत्कार केला पाहिजे, म्हणून आम्ही हार आणून त्यांच्या सत्कार केला पण तो सत्कारही घेण्यास नकार देऊ लागली आणि त्यांना विनंती केली आपण आम्हाला एवढं सहकार्य केलात आमचा हा सत्कार स्वीकारा म्हणजे आम्हालाही समाधान वाटेल ते त्यांनी मानलं आणि सत्कार स्वीकारला, आणि आम्हा सर्व विद्यार्थ्यांना टाटा करून ते निघून गेले.,( ते दोन व्यक्ती वर फोटोत आहेत त्यांचे नाव जाधव सर आहे)

 एके ठिकाणी कवी म्हणतो , गर्दीत माणसाच्या माणूस शोधतो मी, त्या कवीला माणूस भेटत नसेल म्हणून तो कवी माणूस शोधत असेल पण आम्हाला अकलूज मध्ये विद्यार्थ्यांना नाश्ता देणारा माणूस मात्र भेटला, जगात आणखीन सत्य, माणुसकी, विश्वास, जिव्हाळा ,आपुलकी ,या गोष्टी आहेत याचा परिचय आम्हाला पुनश्च झाला.  आणखीनहीं  माणसाच्या मनामध्ये माणुसकीचा झरा आहे हे मात्र नक्कीच  

लेखन:

मुर्किकर  सर  , जिल्हा परिषद केंद्रीय प्राथमिक शाळा हल्लाळी तालुका निलंगा जिल्हा लातूर

र-.

विश्वास पशुवर की माणसावर सुंदर बोधकथा 2023

 एक माणूस जंगलात शिकारीला गेला होता. 

त्या दिवशी शिकार काही मिळाली नाही. 

शेवटी तहान लागली म्हणून पाणी पिण्यासाठी तो जंगलातल्या तळ्यावर थांबला. 

हातातला तीर कामठा खाली ठेवून तो पाणी प्यायला लागला,

एवढयात समोरून वाघ येताना त्याला दिसला.

 तो भीतीने पळायला लागला. वाघ पाठीमागे येतोय, हे बघून त्यांन जवळच्या झाडावर चढायला सुरुवात केली.

पण झाडावर आधीच चढून बसलेलं अस्वल बघून त्याची भीतीने गाळण उडाली. 

वर अस्वल, खाली वाघ! आता काय करायचं ?

तेवढयात अस्वल त्याला म्हणाला, "घाबरु नको. वर ये. मी तुला काही करणार नाही. मी वाघापासून जीव वाचविण्यासाठीच इथे आलोय."

माणूस मग वर गेला. वाघ मात्र झाडाखाली बसून होता.

 रात्र झाली तशी माणसाला झोप लागली. 

हे बघून वाघ अस्वलाला म्हणाला, "हा परका माणूस. त्याला खाली ढकलून दे. माझी भूक भागली की मी तुला काही करणार नाही."

 पण अस्वलानं तसं केलं नाही. 

थोड्या वेळानं माणसाला जाग आली. 

मग अस्वलानं जरा डोळे मिटले. वाघानं ही संधी साधली.

 तो माणसाला म्हणाला, "अस्वलाला खाली ढकल. माझी भूक भागेल आणि तुझा जीव वाचेल."

माणसानं क्षणाचाही विचार न करता अस्वलाला धक्का दिला. 

सुदैवाने अस्वलानं पंजानं फांदीला घट्ट पकडले होते. त्यामुळे ते पडलं नाही. 

पण त्याला माणसाचा विश्वासघातकी स्वभाव कळला.

 ते म्हणालं, 

"मी तुझ्याशी दगा केला नाही. परंतु तू मात्र मला फसवलंस.

 "पशूंवर" विश्वास ठेवता येतो, "माणसांवर" नाही, हे मला आज समजलं."

ध्यानात ठेवा

पाठीत खंजर खुपसुन कोणाचेही भले झाले नाही म्हणून अस्वलाचे हे शब्द खरे ठरवायचे की खोटे, हे आपल्या हातात आहे.

ज्याचे कर्म चांगले आहे तो कधी संपत नसतो.

सत्कर्मी माणसाला जीवनात अडचणी येतात पण त्या सुटणार्या असतात,याउलट जो दुसऱ्याला अडचणीत आणतो त्याची अडचण आयुष्यभर संपत नाही...

☝🏻☝🏻☝🏻☝🏻👌🏻👌🏻👌🏻👌🏻👌🏻

विनोदाचा बादशहा चारली चॅप्लिन

 आज तो दिवस आहे...जेव्हा चार्ली चॅप्लिन मरण पावला....त्यामुळे त्यांची 3 हृदयस्पर्शी विधाने आठवण्याचा एक चांगला दिवस: (1) या जगात काहीही शाश्वत नाही, अगदी आपल्या अडचणीही नाही.  (२) मला पावसात चालायला आवडते, कारण माझे अश्रू कोणीही पाहू शकत नाही.  (३) आयुष्यातील सर्वात वाया जाणारा दिवस म्हणजे ज्या दिवसात आपण हसलो नाही.  आयुष्य म्हणजे तुमच्या सोबत जे काही आहे त्याचा आनंद घ्यावा, हसत राहा...!  जर तुम्हाला तणाव वाटत असेल तर स्वत:ला ब्रेक द्या.  थोडा आनंद घ्या.. आईस्क्रीम/चॉकलेट्स/कँडी/केक... का...?  B'Coz...: STRESSED बॅकवर्ड स्पेलिंग म्हणजे DESSERTS...!!  आनंद घ्या...!  खूप सुंदर ओळी कृपया संग्रहित करा.  एक चांगला मित्र हा एका चांगल्या औषधासारखा असतो...!  त्याचप्रमाणे एक चांगला गट म्हणजे एक पूर्ण मेडिकल स्टोअर...!!  जगातील सहा सर्वोत्तम डॉक्टर....: 1.सूर्यप्रकाश, 2.विश्रांती, 3.व्यायाम, 4.आहार, 5.आत्मविश्वास आणि 6.मित्र जीवनाच्या सर्व टप्प्यांवर त्यांची देखभाल करा आणि निरोगी जीवनाचा आनंद घ्या...!  चंद्र दिसला तर देवाचे सौंदर्य दिसले.....!  सूर्य दिसला तर...!  तुम्हाला देवाची शक्ती दिसते.... आणि.... जर तुम्ही आरसा पाहिला तर तुम्हाला देवाची सर्वोत्तम निर्मिती दिसते...!  तर, स्वतःवर विश्वास ठेवा.  आपण सर्व पर्यटक आहोत आणि देव आपला ट्रॅव्हल एजंट आहे ज्याने आपले सर्व मार्ग, आरक्षणे आणि गंतव्यस्थाने आधीच निश्चित केली आहेत.... त्याच्यावर विश्वास ठेवा आणि जीवन नावाच्या "ट्रिप" चा आनंद घ्या...!!  आयुष्य पुन्हा कधीच येणार नाही.!!  आजच जगा..!  तुम्ही हे तुमच्यासाठी महत्वाचे असलेल्या सर्व लोकांना शेअर करू शकता..!!  🙏

निवृत्त होईपर्यंत काम करा

 *निवृत्त होईपर्यंत   प्रमाणिकपने काम करणे...!! हेच सर्वोत्तम....*

 *एक सुतार काम करणारा ६० वर्षांचा माणूस होता तो आत्ता ज्या मालकाकडे काम करत होता तिथे त्याला ४० वर्षे झाले होते...*

 ह्या ४० वर्षाच्या काळात त्याने हजारो घरे बनवली होती. पण आता त्याला संसाराला वेळ द्यायचा होता...

 तो त्याच्या मालकाकडे जाऊन म्हणतो, मालक ४० वर्षे मी तुमच्याकडे इमाने इतबारे काम केले पण आता मला माझ्या संसाराला वेळ द्यायचा आहे, माझ्या मुलांबरोबर, माझ्या मुलांच्या मुलांबरोबर वेळ घालवायचा आहे. मला निवृत्त व्हायचे आहे...

 आता मालक तर मालक असतात, जाता जाता सुद्धा आपल्या कामगारांकडून अजून थोडं काम कसं करून घ्यायचं हे त्यांना चांगलच माहिती असते...

 तेंव्हा मालक त्या सुताराला म्हणतो ठीक आहे. तुला निवृत्त व्हायचंय तर तू होऊ शकतोस पण एक शेवटचे तीन महिन्यांचे काम आले आहे ते फक्त करून जा, ते काम झाल्यानंतर तुझा छान पैकी निरोप समारंभ करू आणि एकदम उत्साहात तुला निरोप देऊ....

 एवढे वर्ष मालकाने आपल्याला सांभाळून घेतलं, आपल्याला आधार दिला, हा विचार करून त्या सुताराने ते काम करायला होकार दिला...

 पण आता त्याच्या काम करण्याच्या पद्धतीमध्ये फरक आला होता. त्याने विचार केला होता की मस्त घरी बसून आराम करेन, पण अजून ३ महिने काम करावे लागणार होते...

 आतापर्यंत प्रत्येक काम मन लावून केले होते पण आता कसेतरी करायचे म्हणून तो काम करत होता. ज्या सुताराने आपल्या पूर्ण आयुष्यात सगळ्यात सर्वोत्तम घरे बनवली पण आता शेवटचे घर बनवताना त्याचे अजिबात मन लागत नव्हते...

 कसेतरी लाकडे कापायची, कसेतरी खिळे ठोकायचे, कसेतरी पॉलिशिंग करायचे असे करत करत तो घर बनवत होता...

 कसंबसं त्याने ते अर्धवट मनाने का होईना पण ३ महिन्यात घर पूर्ण केले. घर पूर्ण झाल्यानंतर तो सुटकेचा निश्वास सोडतो...

 झालं बाबा कसतरी असा तो विचार करतो. तो मालकाला जाऊन सांगतो, मालक घर पूर्ण झालं आहे. तेंव्हा मालक त्याच्याबरोबर घर बघायला निघतो. घर एकदम जवळ आलेले असताना तो मालक थांबतो त्या सुताराचा हात पकडतो आणि त्याच्या हातात त्या घराच्या चाव्या देत म्हणतो...

 हे जे घर तू बनवलं आहेस ते तुला मी माझ्यातर्फे भेट म्हणून देत आहे. गेली ४० वर्षे तू माझ्याकडे जी मेहनत केलीस त्याचे फळ म्हणून हे घर मी तुला देत आहे. हे तुझे स्वतःचे घर होते जे तू बनवत होता...

 मित्रांनो विचार करा काय वाटले असेल त्या सुताराला...?? काय चालले असेल त्याच्या मनात...??

 मला कोणी सांगितले असते की हे माझे घर आहे तर माझ्या आयुष्यातले सगळ्यात वाईट घर बनवण्याऐवजी मी सर्वोत्तम घर बनवले असते...

 अरे!!! कोणी मला सांगितले का नाही की हे माझे घर आहे. सांगितले असते तर एक एक खिळा, एक एक लाकूड, पॉलिश करताना मी हजार वेळा विचार केला असता आणि एक सर्वोत्तम घर बनवले असते. मी आता परत मागे सुद्धा जाऊ शकत नाही.

 का मी असे केले...??

 *"नोकरीचे असो नाहीतर इतर, कुठलेही काम आपण स्वतःसाठीच करतोय असे समजुन करा..."*

 *"आपल्यावर पश्चातापाची वेळ कधीच येणार नाही...आणि चांगले काम केल्याचा आनंद आपल्याला कायमचा मिळेल...!!"*

 *सुंदर आहे ना कल्पना...!!*

 *कुठेही काम करा प्रामाणिकपणे करा आणि चांगले काम करा...चांगले काम केल्याचे फळ नेहमीच चांगले मिळते...!!*

Moral story marathi

*⚜बोधकथा १६०*

*चिड़ियों से छुटकारा*

     एक राज्य के नागरिक बहुत परेशान थे।
पक्षी उनके खेत-खलिहान को बर्बाद कर दिया करते थे।
 एक बार अपना दुखड़ा लेकर वे राजा के पास पहुंचे।
उनकी परेशानी सुन कर राजा भी क्रोधित हो उठा।
उसने ऐलान किया कि राज्य के सारे पक्षियों को मार दिया जाए।

 और अब से जो सबसे ज्यादा पक्षी मारेगा, उसे पुरस्कृत किया जाएगा।
अब क्या था? होड़ मच गई पक्षियों को मारने की।
 उस साल खेत-खलिहान बच गए।
 धीरे-धीरे राज्य के सारे पक्षी समाप्त हो गए और लोगों ने राहत की सांस ली! राज्य में उत्सव मनाया जाने लगा।

 लेकिन अगले वर्ष जब लोगों ने अपने खेतों में अनाज बोया तो आश्चर्य कि एक दाना भी न उगा! उसका कारण यह था कि मिट्टी में जो कीड़े थे, उन्होंने बीज को ही खा लिया।
पहले पक्षी ऐसे कीड़ों को खा जाया करते थे और फसल की रक्षा स्वयं ही हो जाती थी।
लेकिन इस बार राज्य में कोई पक्षी ही नहीं बचा था, जो उन कीड़ों को नष्ट करता।

उस साल फसल नहीं हुई।

   राज्य में त्राहि-त्राहि मच गयी, भुखमरी के हालात पैदा हो गए।

 लोग फिर राजा के पास पहुंचे। उनका दुख सुन कर राजा को अपने निर्णय पर भी अफसोस हुआ।
 उसने नया आदेश दिया कि अब दूसरे राज्यों से पक्षी पकड़ का मंगाए जाएं।

बड़ी संख्या में पक्षियों के आने से स्थिति में सुधार हुआ तथा खेत-खलिहान फिर से लहलहाने लगे!
इस पृथ्वी तल पर जो भी रचना है, वह बेकार नहीं है।

विधाता ने बड़ी ही सूझ-बूझ से रचना की है और कहीं न कहीं प्रकृति के जीवन चक्र से जुड़ी है।
 इसे नष्ट करने की कोशिश कितनी खतरनाक होती है, यह हम वर्तमान में देख रहे हैं।

आज जंगलों से छेड़-छाड़ की, बड़े-बड़े वृक्ष काटे गए जिससे पशु-पक्षी कम हुए तथा अति-वृष्टि, अकाल का सामना करना पड़ा है।
सागर के साथ मनमानी तरीके से छेड़-छाड़ हुई, जिससे सैंडी लहरों की तबाही का मंजर देखने को मिला।

🚩🚩🚩